محمدهای مامانی

الان که دارم این خاطره شیرین مینویسم روز سه شنبه 24 آذر ساعت سه و ربع ظهره محمد مهدی رفته مدرسه محمد حسین هم خوابه منم دارم از تک تک لحظه هام لذت میبرم😊طی روز فقط این موقع آرامش دارم خیلی خوبه مغزم یه استراحتی میکنه چون از صبح تا شب همش داد میزنم محمدمهدی یا که محمدحسین خلاصه دوتا بچه با کار خونه و یه شوهر با هزارتا سفارش واقعا سختههههههههه  پسرم الان مثل فرشته ها لالا کرده 

سلام و صدسلام به همه اومدم باز بنویسم از لحظه های تلخ وشیرینم تلخی خاطراتم فقط مریضی بچه ها و خستگی خودم شیرینی لحظه هام یعنی زندگی هر طور باشه تلخ یا شیرین باید ساخت خدایا شکرت خدایا چیزی تا تولد محمد حسین نمونده ای خدا خودت بچه مو شفا بده خسته شدم مگه نگفتن تا دوسالگی آلرژی خوب میشه پس من تا تولدش منتظرم خودت کمکمون کن خسته ام خسته........